Gök sanki delinmiş gibi bayram günü yağmur
Kentler de sorun yok da varoşlar fena mahsur
Bir ev çatı durmaz akar, yok elde avuçta
Birlikte yaşar anne oğul böyle sonuçta
Dul kaldı, geçim zordu temizlik işi yaptı
Genç yaşta hayat onları pek bir fena çarptı

Şiiriniz bana Merhum Akif'in Küfe şiirini hatırlattı.. Akif Şiirinin bir bölümünde ...
Bizim mahalle de İstanbul'un kenârı demek:
Sokaklarında gezilmez ki yüzme bilmiyerek!
Adım başında derin bir buhayre dalgalanır,
Sular karardı mı, artık gelen gelir dayanır.
Bir elde olmalı kandil, bir elde iskandil,
Selâmetin yolu insan için bu, başka değil!
Elimde bir koca değnek, onunla yoklayarak,
Önüm adaysa basıp, yok, denizse atlayarak, demişti.. aynı duygu ve heyecanı yaşattınız bize...

Bir şehrin kenar mahallesinde yaşanan dramı çok güzel bir üslupla dile getirmişsiniz.

gönlünüzden kopup gelen rengarenk duyguları, bir gergef gibi örmüş ve okuyucunun önüne koymuşsunuz..

Şiirleriniz duygu yüklü,his yüklü, adeta yağmur yüklü bulutlar gibi boşalmaya hazır..

bir dokunsan hüzme hüzme, billurlaşacak gözyaşların.. Duyguların kristalize edilişi şeklinde mısralarınız.

Güzide duygu ve hisleriniz insanı çizdiğiniz dünyada kanatlandırıyor adeta...

Nice sevgi ile yoğrulmuş tertemiz duyguların, ruhumuzu aydınlatması bileğiyle...

selam ve saygılarla...

_____________________Anlattı kadın sonra
Çocuk çıktı odadan
Kollar dolu birçok giyecek işte modadan
Bunlar ona olmaz mı ne çok var ki kıyafet
Erkeklere şortlar ve tişört yap hadi paket
Diller dökülür kalk gidelim onlara şimdi
Sözler ne güzel dinliyorum sanki melodi
Onlar gelecek mutluluğun kaynağı elbet
Versek yönetir dünyayı onlar da adalet.

mef’ û lü /me fâ î lü / me fâ î lü / fe û lün

sündüz yaşar (sunduzyaşar)
__________________________________________-

Hakkını, hukukunu aramayan topluluklar maalesef her zaman sefil ve perişanlar. Yalnız bayram günlerinde değil, gezip gördüğümüz pek çok mekanlarda hep rastlıyoruz onlara. Düşünüyoruz da hangi birine yetşecek güzel yürekli yardım seven insan.

Biraz da çaba göstermek, hak- hukuk konusunda omuz omuza vermek, hakkı olanı cesaretle savunmak, aslında her insanın görevi değilmidir. Bu eylemsel duyguyu yok sayıp hep ulufe biçiminde yardım bekler durumda birey ve toplum olmak, hiç bir şar ve ahvalde onaylanamaz. Son zamanlarda içine düşürüldüğümüz acı durumları hazmetmek her türlü hak, özgürlük ve onur yoksunluğunu kabuletmek anlamına geliyor. Kendine, hak ve hukukuna sahip çıkmayan insanlar bir lokma, bir hırkaya razı olmuş sayılırlar. Öylesi insanlara, acıma duygusunun gereği olarak dahi yardım etmek caiz olmaz. Bu duyguyla siyasi rant sağlamak için yapılan ulufe yardımları, yardım dilenmeyi onuruna yediremekyip aç susuz kendilerini gizleyen onurlu insanların hakkıdır. Marifet o insanları bulmaktır.

Kutlarım Sündüz şairim yine çok anlamlı, toplumsallı olabildiğince etkili yansımış bu çalışmanızında.
Kemal Polat