SENSİZ BİR ŞİİR
Olmayacak sevdanın peşinde kalbim
Bir kürek mahkumu gibi çaresiz, Sevda çöllerinde susuz bedenim Gördüğü seraplar da bile sensiz. Kimi zaman Akdeniz kıyılarında gözlerim Denizin tuzlu suyunu bir güvercinle içiyor, Kimi zaman sahra çöllerinde Sessizce fırtınalara boyun eğiyor. Yokluğun dünyanın yedi kıtasında sevgilim Nasıl oluyor da dünyanın yedi harikası sensiz? Ve ben bu dünyanın neresindeyim Oysa dünya bile dönmüyor ki sensiz. Yokluğunda anlamını yitiriyordu tüm sözlerim Duygularımın boynu bükük, kimsesiz, Gecelerimde masum öpücüklerle yaşattığım meleğim Güneşin her doğuşunda neden ayrılıyordu ki ellerimiz? Gözlerinin içinde saklı olan seni sevmiştim Sen, bir ömür geçirirken kendinden habersiz, Varlığının bittiği yerde artık atmıyordu kalbim Anladım ki, ben yaşamıyormuşum sensiz… *Bazen bir şiir bile anlatmaya yetmez onun yokluğunu, bu duyguyu gerçekten yaşamış kişiler bilirler ki, onsuzluğun satırlarda anlatılamadığını ve hiçbir sözcüğün o acıyı anlatamadığını... İBRAHİM ŞENTÜRK |
Yokluğun dünyanın yedi kıtasında sevgilim
Nasıl oluyor da dünyanın yedi harikası sensiz?
Ve ben bu dünyanın neresindeyim
Oysa dünya bile dönmüyor ki sensiz.
haklisin nereye baksam sen varsin..her yerde senin izlerin her yerde senin sesin ve kokun...
kusun tüyü kalem olsa onun yoklugunu yazmakla bitmez...
kac siirde daha yazacaksin bilinmez onun adina ama hepsi güzel olacak bundan eminim...