Hangi Çileden Söz Etsem, Sabırda Dirilsem…Ey Hak… Şu okunan Ezanlar suyu hürmetine kimin yüreği yanıyorsa Hasret, Sukut ettirip, melül Bir şekilde bırakıyorsa, el açıyorsa Boynunu büküm gözyaşlarına kanıyorsa, Çilesini dindir, rahmetinle huzura kavuştur Ne vakit İçim içime sığmasa Gördüğüm düşler bile olsa, gönlümü aydınlatıyorsa Beslediğim Umutlar solmadan, Hüzün akşamlarına mütebessim bakıyorsa Sevdaya olan Muhabbet ve hürmetimdendir, Aşk deryasına açılan dervişin feyzi ve firkatindendir Ne yapayım teni, Bedeni, nefisten tebarüz eden hevesleri, Bitmeyen emelleri, maceraya sürükleyen keyifleri, Ruhuma Ve kalbime zarar veren saikleri, Arzular furyasında düş kuran nefesleri, Hülyalarıyla aşktan söz eden abdiâciz kulları Ulvi bir Aşkın sevdasındayım Ruhumu cezbeden firkatin deryasındayım, razıyım Nasibi mukadder Vakti sukut eyledi, her çilede dirilmenin İkramını lütfetti, sözüm yok kimseye, şikâyetim Varsa bile nefsimin yüzsüzlüğüne, hamt âlemlerin Rabbine Şayet Acınacak birisi varsa Kimseyi aramayın, bizzat karşınızda olduğumu varsayın Ne varlığım Ve ne de sıfatım bir kıymet ifade etmez, Nafile yere nefes harcamayın Kalbinize bahşedilen ülfetin, faziletin şefkat Ve himmetiyle nazar edin, divaneliğime verin Her lahza Şiddetle sarsıyor Üşüyen yanlarını ne feci sızlatıyor, Kalp Arızaya geçiyor, takat düşüyor, gözler Boşluğa bakıyor, imdat edecek kimseler görünmüyor Kollar Yanlara düşüyor, bir ileri İki geri vücut sendeliyor, dizler çekmiyor, an bitiyor Demek ki Vakit erişiyor, ömür kitabı Son demlerinde nefes nefese melal kal eğliyor Ecel Nazarımda beliriyor, Kalbime bir haşyet sevdası zerk ediyor, haz veriyor Hiçbir korku Yanımda bitmiyor, Mütebessim bir eda sineme nedense daha yakın geliyor Mustafa Cilasun |