BİR EFSANE BİR ŞİİR (TAŞ GELİN EFSANESİ) 2
‘’ Topçam’ada çıktım başı dumanlı
Eşkıya da yoluma çıkmış eli kanlı Kurtar Allah’ım kurtar bu gelini Katilde merhamet yok ben ise gamlı ‘’Efsaneden alıntı’’ -- Eşkiyanın olmaz imiş imanı Hiç biri duymamış ahdı amanı Satmış iffetini yazmış fermanı Yaramazlarla eş, tutar diyormuş Ne dese yararsız dinlememişler Nice diller dökmüş anlamamışlar Yalvarmış, yakarmış tınlamamışlar ‘’Bu güzellik eşsiz beter diyormuş’’ Allah’a yalvarmış canım al benim Değmesin yadeller pak kalsın tenim N’olur taş olayım, ölsün bedenim Çektiğim bu zulüm yeter diyormuş Avlunlar’la Akpınar’ın arası Kanar imiş derler hala yarası Orada ilk önde, mertlik sırası Namertler çamura batar demişler Al kanlı taş gelin dillerde ağıt Yetmez bu acıya, elbette kağıt Tene kan doluşmuş, seviyle dağıt O zaman yürekler atar demişler |