İblisin bağışladığı *tek damla kanı
Cehennem Aparatıyla
Parietal lobuna damlattım beynimin

Dilim t-uzlu bedenlere zührevi!
.
.
.

O gün
Beşinci şarkısındaydım konserin
Kalabalık müthiş sanki mahşer yeri
Orta *spotun ışığıydı gözlerimi alan
E kaprisliyim de hayli
Beşinci şarkıda
Çekip gidişimle ardıma bakmadan
Yarıda kaldı konserim!

Yutkunuyorken sinirden kabuk bağlamış boğazım
Hissediverdi havadaki yoğun t-uzu
Bahşedilmiş çatal dilim

Mümkün müdür hoyratlığıma dizgin?

Balast suyuyum
Bakir mavilere akıtılmış
Moleküler zerreciğim
Duman ırzına geçen is kokusunda
Sütten çıkmışa karayım
Bir çırpıda sürülen

Fakat
Yine de öptü dudaklarımdan kadın!

Soluk soluğa
Soğurdu sanki o* tek damla kanı parietal lobumdan
Çılgındı biraz zannımca
Söndürülememiş katran yangını gözlerimde
Aşkı buldu zannımca

Öpüyorken gizli gamzelerinden
Ayrılıverdi aniden sarı kılcal köklerinden!

-Arzularıma tatmin çılgın dilber;
Yükseliyorken çıplaklığın huşu içinde sema-ya
Kolların ne de zarif…

-Ama
Çok
Dikkat et!

-Ve
Okşama da artık şu saçlarımı
…!

-İçtiğin şarap tam yarım asır
Saklandığı mahzendir sebebi sarhoşluğunun

Şefkat dedikleri
Buydu biraz zannımca…

Böyle bir şeyse şefkat
Alışkanlık yapar zannımca…

(Yıldıray Kızıltan)