SON KUŞLARBir komşumuz vardı. Adı Anna. Sırtında bohçası Ağzında yaşmağı İğne-iplik satardı kolu komşuya. Kocası Sarkis, Hiç yerinden kalkmazdı. Sabah akşam Süpürge yapardı iki okka buğdaya. Köyün tam ortasında Derenin kenarında Topraktan göçleri Bir taşımlık yükleri vardı. Tavan silinecek Anna! Baklava döşenecek Anna! Bebeğin göbeği kesilecek Anna! Koşardı garibim, Boğaz tokluğuna... Bir şeyler oldu çocukluğumda. Sanki fazla geldi Anna doğduğu topraklara... Kıbrıs Barış Harekatı başlamıştı ya... Sessizdiler, sessizce gittiler Adı batasıca İstanbul’a!... Dağımızın çiçekleri, Toprağımızın yetimleriydi Sarkis ile karısı Anna... Ne zaman baksam kapı arkasına, Sen kaldın hep aklımda. Ah bir çözülse o süpürge; Yürekler bir bir dillense... Bütün sır sende Sarkis Amca! Son kuşlardı, gittiler. Onlar da bizi terkettiler. Sökük kaldı düğmemiz, Sökük kaldı yüreğimiz!... Yazan:MEHPARE GÖKÇE |
Gönül dostu; Güzel ve Hayırlı günün şiir bereketi üzerinize olsun...
Kutlarım…
................................................... Saygı ve Selamlar.