ÖzleyişÖzleyiş Saç da yakışırdı sakal da o güzel yüze yüze yüze gelirdi havuzun kıyısına sohbet ederdik iki kolejli gibi ellerimizde içeceğimiz enerji gülerdi kimi zaman çocuk çocuk kocaman ağzıyla gülerdi ayın hilal hali gibi giderdi gelirdi yine gider yine gelirdi bilirdi ki sevdiceği onu özler unutmasın diye simasını unutup şiir bakışlarının imlâsını çünkü aşk ihmale gelmezdi her seferinde ihmal etmez imzasını atardı sevdiğinin gönlüne şartlı tahliyeyle salınmış bir aşk tutuklusu gibi hep aynı işaret-i nidasını üç nokta kadar alabildiğine lakin suskun susarak konuşurduk özlediğimiz sevdiğimizle giderirdik özlem her özleyiş bir alem bir çile bile bile olamayacağını vuslatın kalenderdik kanaatkârdık aşk’a ne yaman şey mişsin be Aşk... ne yamanmış ayrılıık özledim seni dedirterek tüy bitirirdi yuh/lara 8/Ocak/2013/Salı/Ankara Yüksel Nimet Apel |
ve çok çok güzeldi yine...
hem şiirinizi, hem bayramınızı kutluyorum şimdiden Nimet teyzem,
nice nice bayramlara ve şiirlere beraberce... çok öpüyorum...
sevgimle, saygımla, selamlarımla...