ince korku
içi çekilir
yelkovansız akrepsiz çok yalnız bir deniz gibi zamanın en olmadık yerinden gözleri şimdi gördü dün gördüğü şehri ve kaçtı hiç gitmediği bir ormana aniden yalnızca rüya dilinde .biliyor kimin için uyuduğunu yalnızca sayıklıyor hep korktum sandıklarını öyle çocuk ya öyle çakılı gül koklamaya çelik gibi bir dokunma kalıyor geriye terk ettiklerinden … |
geriye terk ettiklerinden
Final çok güzel olmuş.Kutlarım