Şiiriniz tam ozanca olmuş.. mana dolu, his dolu, heyecan dolu...

Aşk ve sevda solukluyor adeta.. Aşkın esaretinden yorgun düşmüş, bir ceylan gibi, kalbi titrek, ve sinesi aşk ateşinden yanmasını vurgulamışsınız.

Kah durgun sular gibi sessiz, kah azgın dalgalar gibi çoşkun..
Nede güzel dile getirmişiniz aşk ve sevda bitince insanın halini..
Biraz hüzün yüklü ama oldukça içli ve özlü bir söyleyiş olmuş serzenişiniz...

Hayâl denizlerimde artık yüzemiyorum.
Yüreğimden bir türlü, aşkı süzemiyorum.
Şimdi o yollarda ben, yalnız gezemiyorum.
Sevgi dolu bir bakış bile sezemiyorum.
Duyguların resmimi, güzel çizemiyorum.
Kendime, ’ruhsuz yazdım’ diye kızamıyorum
Duygu yoksa sofrada, oruç bozamıyorum
Yürek kanamadıkça şiir yazamıyorum... derken dizelerde ritim ve uyumluluk oldukça başarılı..

Mısralarınız ve seçtiğiniz kelimeler sanki yorgun bir yolcunun ardından gelenlere nasihati gibi
rikkatine dokunuyor insanın.

İfadeleriniz tatlı su berraklığında. Fakat duygularınız kanlı gözyaşlarınız gibi bulanık.
Güneşin batışıyla yas tutan ufuklar gibi.

Bulanık olmayan gönül mü kaldı. Duyarlı olup da ızdırapsız kalp mi var.
Şiirinizin son kısmı gayet güzel.

Sanki şiirdeki duygu yoğunluğu son mısralara süzülmüş usare gibi.
Halay çeken mısralar mutlu diyarların mutlu pınarlarına karışmış böylece.

Sizden daha içli ve his yüklü şiirlerle.
Selâm ve sevgiler...

andelip tarafından 8/5/2013 3:00:40 AM zamanında düzenlenmiştir.

andelip tarafından 8/5/2013 3:01:35 AM zamanında düzenlenmiştir.