Sükunet demlerine edasıyla renk katar.
Kimi kıtlama içer kimisi şeker atar.
Bir yudum alan fani gamı gussayı satar.
Sanki an bayram olur çay demini alınca.

İncelik ve zarafet ipek kılarken anı.
Gül misalin nefesi kuşatır tüm zamanı
Yaşananlar işlenir deftere olur anı.
Mekan efsane solur çay demini alınca.

İnce belli cerenler ışıl ışıl gülümser.
Tez davran has bahçeye ipekten kilimi ser.
Tevazu makamıyla huzur da zirveye er.
Sıkıntılar kaybolur çay demini alınca.

Demlik ile semaver aşinamız daima.
Ünsiyet kervanları seferi eder ima.
Kafdağı’nı yurt tutar gül misal huylu hüma.
Anı muhabbete kur çay demini alınca.

Bütün makamlar güzel bizi yakan süzinâk.
Gönül harmanlarını yele ver ateşi yak.
Sevgilinin yurduna billur ırmak olup ak.
Tefe ince ince vur çay demini alınca.
Ankara, 03.08.2013 İ.K