Deniz-de Gezmiş-ler
Elinde bir pankart ve sesi boğazında İstanbul surlarının soğuk olduğu bir mevsimde denizi izleyerek yanımdan geçti, ezberinde bilerek tüm sokakları Deniz GEZMİŞ. Kara saçları köprü olarak sakallarına uzarken önünden geçtiği siyah kırlar arkasında kaldıkça beyaza dönüyordu. Ceketinin sol iç cebinde çok sevdiği resimleri saklardı belki de yada asıl resmin sahipleri arkasından gelen güneş varken gölgesi yere düşmeyen dostlarıydı. Yaşamanın suç olduğu bir devirde özgürlüğü devretmek istercesine gençliğini, çocukluğunun bayram sabahlarına sakladı -belki de. Ve biliyordum ki denizde gezmişler suda boğulmaz. Oğuz ÇAKMAKCI
|