SON YOKUŞBıktım adaletininden vefasız dünya Çileli ömrümde ki bu son yokuştur. Aldığım soluktan sus payı böldünya, Var git, gardiyanınla kadeh tokuştur. Zamanın çarklarıyla ruhumu ezdin, Med-leşti bedenimde kırbaç izleri. Alnıma görünmeyen yazılar yazdın, Gölgende gizledin gerçek yüzleri... Kainatın köşküne döşekmi serdim? Diyardan diyara pul pul savruldum, Şu hayatta demli bir nefesmi verdim? Huzura eremeden piştim kavruldum. EFKARİ |