SEN BENİM KUTSAL YOLCULUĞUMSUNSabrın ulu çıkrıklarına tutunarak yıllara verdik göğsümüzü Yıkılmış kuyulardan sular içtik, ararken sevda göğümüzü Çığlıklarla büyüdük, umutla avuturken yorgun gönlümüzü Söz olduk çoğaldık, bir aşkın içinde büyütürken ömrümüzü. Anlam biriktirdikçe birbirimize aşkın dokunulmaz bohçasında Demetledik biz özlemleri, hasreti dokuduk yalan kavuşmalarla Bulutlar yoldaşımız oldu, özlemle döküldük aşkın damlalarıyla Çelişkili bir kürede isyankar olduk, sokulduk çaresiz insanlara. Çözümsüz davalar biriktirdik yaşamın tozlu raflarında, sürgündük Rehberler aradık kutsal aşklara, açılmayan kapılardaki sürgüydük Kendi içimizdeki çelişkili yağmaydık, bir ömrün asi/l törpüsüydük Kanamalı şiirler gibiydik, güldükçe yaşam, ağladıkça biz ölümdük. Yıllar süzdük hep sevda tülbendinden, yorgun hazanlarda tohumduk Yollar sürdük sevdalı yüreklerimize, anlamsız zemherilerde üşüdük Vakitsiz açan menekşeler gibiydik kırlarda, hoyrat ellerce söküldük Hercai iklimlere serdikçe yüreklerimizi, birbirimizin içine döküldük. Kutsal bir değersin ruhumda, asırlardır içimi aydınlatan nurumsun Sevginin damarlarına tutundum, cennetine götürecek aşk suyumsun Sen dudağımdaki ölümsüz şarkı, hayattaki en tanımsız huzurumsun Seni sevmenin gücü adımlarımda, sen benim kutsal yolculuğumsun. Selahattin YETGİN |
Çok içten, dizeler.