HÜKÜM GİYDİMNeler harcanmadı ki sen istiyorsun diye Her isteğin olurken ben göğündeki Ay’dım Sen de beni sev dedim zoruna gitti niye Çabam hep boşunaymış sensizlik hükmü giydim Suçum sabit bulundu müebbete çarpıldım Ömür hızla akarken ben o nehre kapıldım. Benim ilk göz ağrımdın beceriksizce sevdim Aşk gönlüme düşünce sabah akşam inledim Kapıma kim geldiyse kısmetlerimi savdım Bulunmaz hint kumaşı değilmişsin anladım Şimdi hapis hayatı sürerken penceremde Topladığım yalnızlık kaynıyor tenceremde.. Voltaları atarken aklıma düşüyorsun Böyle zamanda inan pişmanlık düşer gönle Hayalin gölge gibi boyumu aşıyorsun Ben razıyım hükmüme yeter ki beni anla Parmaklıklar dar gelir mavilik görünmüyor Çıplak tene ipek şal sarsan da bürünmüyor. Gidiyorsun öyle mi kuş gibi başka ele Görüş günü yokmuşsun demin selamın geldi Ne de kolay vaz geçtin ah adama bak hele Bu yürek daha önce inan çok yalnız kaldı Duvar gibi sağlamım bunlar yıkamaz beni Allah bildiği gibi yapsın inşallah seni. Ayvazım DENİZ |