MAVİ GÜL-ARUZMağrurdu, adım kırmızı gül der övünürdü "Aşk dendi mi ben orda" o bilmez ki figürdü Bir el koparır gonca iken, işte bu sevgi Elbet de güzel işte neden belli bu ilgi Hep övgü duyar belki bu yüzden de kibirli Bülbülse aşıkmış ötemezmiş ki bu denli Derler ki dikenler bile batmaz bu nasıl iş Ellerde solarlar kokusuz sorma meneviş Mevsim değişir gonca gülüm nerde sorulmaz Devran bu döner böyle cevapları bulunmaz İçtendi diğer gül mavi renk sanki özünde Dik başlı duruş hak arayış hep de sözünde Efsunlu gülüşler ama hep güvenilirdi Hep kavga halindeydi, yaşam zordu bilirdi İstekse basit, renkli çiçekler dolu bahçe Dallarda güzellik ve sorun olmasa lehçe Amber kokular sarsa bütün dünya nasıl mis Birleş hadi hiç durma yapar ayrımı iblis Mevsim değişir sanki değil etrafı sessiz Bak işte umut kurtuluşun masmaviyiz biz Rüzgarsa eser dalgalanır şimdi denizler Saklar bulutu gökyüzü canlandı filizler Yok kimsesi üryan hele hep kırmızı güller Gerçekleşiyor sanki edilen tahayüller Bak mutluluğun resmi ebem kuşağı günler Elbet mavi gül dünde kalır hep o hüzünler Tek yaprağı kalmıştı gülümser yine efsun Ektim tohumum bak bitecek işte bu füsun Mevsim değişir işte bahar bahçelerim hep Özgürce açar gül ve uçar serçelerim hep Mef’ûlü / Mefâîlü / Mefâîlü / Feûlün |