Çay Hikâyesi
Naz iner sulara gül misal güler.
Demliğin derunu serapa lisan. Az gelir bu demde çaya övgüler. Buğulu mevsimde çay ister insan. Su yeni iklimde açılan zambak. Gamzesi efsane ışığın dili. Perinin hayali süt beyazdan ak. İşleyen kullanmaz ipek mendili. Haz baharda doğan güneşin izi. Billur zamanların kanadında sır. Gül ıtırlı olur dostluk denizi. Dalgası sahili döver kaç asır. Semaver niyazın en somut hali. İmeceyi demlik pekiştirir hep. Bekler dudak ince belli nihali. Vuslata bir bardak çay olur sebep. İsli çaydanlığı unutmayalım. Ateşle cidali tasvire sığmaz. Hasretin bestesi dudağa yalım. Bu öyküde çaya söylenenler az. Ankara, 28.07.2012 İ.K |
Epeydir buradan uzak durmuştum, kalitede düşüşler beni rahatsız ettiği için. Yazım yanlışlarını büyük bir zamanını facebook gibi sosyal sitelerde harcayıp da zahmet etmeyip en azından internette bilgiye ulaşmak gibi bir girişimde bulunmayanların yazdığı, okurken "Bu da ne Allah aşkına? " dediğim çok sayıda şiir-imsi ile karşılaştığım için. Oysaki lütfedip de şiirlerini word belgesinde yazmış olsaydılar, orada bile birçok yazım yanlışının uyarı verdiğini görecekler, büyük kısmını düzeltme, bilmiyorlarsa öğrenme şansları olacaktı.
Döndüğüm gün bu güzel şiirler karşılaşmak, okuma fırsatı bulmak bana moral kazanırdı. Şiirinizde kullandığınız görsel de çok iç açıcı.
Çok teşekkürler...