Ucube *Merküt
Hayal saçan nefesiyle dokununca boynuma;
Dilimleniverdi sanki ruhum
Büyülenmiş kasıklarımın tutuluyorken dili *üçüncü kez
*Üç kez
Fısıldayıverdi kulağıma mümkünsüz arzusunu bu kez;

-“Kapatma sakın gözlerini…
Kapatma sakın gözlerini…
Kapatma sakın gözlerini…”

.
.
.

Biliyoruz ki
Çözdüğümde saçlarının örgüsünü
Bahsetmeyeceğiz artık ayrılıktan

Tüm gece
Kulaç atıyor olacağız çünkü tuzlu derinliklerinde Manş’ın
Çıplak bedenlerimizi aydınlatıyorken Denizyıldızları
Öylesine kızaracak ki müstehcenliğimizden
Röntgenci ayın tombul yüzü
Kızışmışlığının renginden olacak ilhamını Enkebit’in yörük fesi

Biliyoruz ki
Ölüme başkaldıran tenlerimizde terli birer anarşist olacağız
Her soluksuzluğumuzda dişetlerimizde düşlerimizi kanatan

Ense köklerimizde
Acımasızca
Tırnaklayacakken tüm kederlerimizi hoyrat gelişlerimiz
Keleşlerle tarayacağız masum şeytan uçurtmalarımızı
Mor semalarında meme uçlarımızın

Kanlı şizoid bir alfabenin içgüdüsel tekrar
O son iki harfi olacak şehvet iniltilerimiz!

Ve biliyoruz ki
Akıncı kavimler gibi ele geçirecek en sonunda
Bu vazgeçimsiz tutkumuz tüm kainatı

Kasıklarımızda çağlayan lav nehirlerinde yıkanacak
O günden sonra Ganj hacıları
Ab-ı Hayat akışkanlığına *dahi mutlak renk oluyorken nihayet Kızıl
Korkularından diz çökecek huzurumuzda amfibik melekler

*Dahi
Aşk ki;
İşlettiği tüm günahların affına dair manifestosu olacak Tanrının
Tek heceli anlamsız bir sözcük olmaktan çıkıp…

(Yıldıray Kızıltan)