Kelimelerle bir dünya kurdum kendime,
Önce okudum, sonra okudum , tekrar okudum.
Kimini sildim kimi de kendi silindi.
Kendime bir hikaye uydurdum,
Önce ben sevdim sonra sen,
Önce sen gittin sonra ben.

Sana bir hikaye anlattım,
Sende inandın,
Mutlu ol dedim,
Mutluluk üzerine hikayeler koydum,
Sonra masalları uydurdum,
Bir varmışım bir yokmuşum.

Sen konuştun ben sustum,
Anlaşamadık bir türlü,
Belki de bizim dilimiz buydu,
Kendi ülkemizin içinde yaşıyorduk.

Kelimelerle bir ülke kuruyorduk,
Sesler değişiyordu: yüzler ,renkler…
Benim rengim aşktı
Peki sana ne derler?

Bir oyun kurdum kendime,
Kendi kendime oynadım…

Sana bir hikaye anlattım,
Mutlu ol dedim,
Mutlu olabildin mi?
Bir hikaye anlattım sende inandın.
Mutlu ol dedim mutluluk nedir ki bilemedim.
Sonra tutsak ettim hayalleri bu oyunu ben kaybettim.
Mutlu olamadım…

Ayrılık mutlu etmedi,
Dostlar mutlu etmedi,
Aşk mutlu etmedi.
Ya çok sevmek iyiydi,
Ya çok sevmek…

Sevilmek her zaman iyi değildi,
Sevemedim seni,
Sende mutlu olabildin mi?
Ben saatimi kurdum,
Artık mutlu olma vakti,
Mutlu ol, mutlu ol, mutlu ol…
Bütün zamanlar artık senindi…

Akreple yelkovanımı kaybettim.
Üzüldüm mutluluğun vakti geçti
Raf ömrü doldu rafımda,l
Anladım ki mutluluk bir oyundu aslında….