Yanılabilirim de,
Önce İnsanım ben çünkü
Keşke önce sevgili olabilseydim
Keşke her zaman sevgili kalabilseydim
Özür dilerim sevgilim
Önce insan olduğum için
Senin gibi hiç
iki ayrı mektup yazamadım aşka

Yanılabilirim de
Önce
Öncesinin bir önemi yok değil mi?
Hep daha öncesi vardır çünkü aşkta
Daha önce de kalabilir de insan
Keşke
Öncesini silip süpürecek kadar
Güçlü bağlanabilseydik birbirimize

Rol kesiyoruz ,,, öpüşmeden önce
Rol kesiyoruz,,, tabiatına ait yaratıklar gibi
Makyajlı, makyajsız
Hasta, daha hasta, iyileşmeyi unutmuş yatak çarşaflarının rengiyle
O uyuyor, kalkıyoruz, o uyuyor, öpüyoruz, o uyuyor, duadayız
Figüranı yakalayın. figüranı yakalayın bu senaryo onun denmeyecek hayatta
Figür an, gür bir fi, L yok L olmadı hiçbir zaman

Kaçıncı replikte sahne hiçliğimindi hatırlamıyorum
Hiç sevmedim ezber bozan o kadınsı kokuyu
Köksüz bir çiçeğin hüznüyle boynunu büktü hep düşlerim

Develeri çölde sevdim ben, kumla bir bütün gibiydiler
Hörgüçlerineyse hep ağladım ama kimseye söylemedim
Bacaklarını ayırabilen her canlı için yolculuk sebebiydiler

Bazen koskoca bir yalan söylemek istiyorum
Şimdi seni daha iyi anlıyorum diyerek
Aslında bir kadına aşıksan bu yalan
Doğumunda kimliğinin inanç kısmına yazılmalı


İyi bir yalancıyım ben yalnız kaldığımda, gülüyorum
Taşıdığımız kalbin dört kapakçığı olduğu için bile
Affediyorum yine seni içimde, sonra
Sonra sızıyorum
Dilim dudaklarımı yalıyor, dudaklarım o dille
Ömür boyu ıslatılmaya mahkûmmuş gibi

Hadi yine iyisin figüran