BOŞLUKBu içimdeki boşlukta Her gün asıldı yokluğun Gelişine doğan her güneşi boş bir engebede vurdular kanatlarından Akşam olunca çöken karanlık kıskandı çoğu kez Gözlerimde devriye gezen gözlerinin hayalinde kana boğuldu düşlerim Annemden bana kalan bağ Çoktan unuttu varlığımı adından bu yana Sarılıp dallarını öpecekken ben Kırdılar çoğu kez seni Çoğu kez yamalı bu hayat yüzünden eşkıya gibi dışlandım Akan gözyaşımdan utanıp içime bağladım hüzünlerimi Ve sevgili; Asıldığımdan beri seni sevmek sucundan İçemedim ölüm denen son kadehi nasırlı avuclarından… Bu karanlığı tutup boğazından vuramadım boşluğa Utanmadım sana büyüttüğüm uykusuzluklardan Doğacak güneşlerden beklediğim her sıcağı Ellerinden sorguladım Bozmadı hiçbir acı yine yandı dizelerim Her cümlenin başına yazdığım adını Kendi sonuma nokta kıldım düşünmeden Bugünde yoktun Bugünde ölemedim… Gülşah... ,,, |
Ve sevgili;
Asıldığımdan beri seni sevmek sucundan
İçemedim ölüm denen son kadehi nasırlı avuclarından…
Bu karanlığı tutup boğazından vuramadım boşluğa
Utanmadım sana büyüttüğüm uykusuzluklardan
Doğacak güneşlerden beklediğim her sıcağı
Ellerinden sorguladım
Bozmadı hiçbir acı yine yandı dizelerim
Her cümlenin başına yazdığım adını
Kendi sonuma nokta kıldım düşünmeden
Bugünde yoktun
Bugünde ölemedim…
Güzel anlatımdı içten duygu dolu beğeni ile okudum
Yüreği kalemi selamlıyorum
Yürek sesin hiç susmasın
_______________________Saygılar