YÜRÜYÜŞ
Yürüyorum. . .
Arkamda yıllanmışlığın verdiği Koca bir yük bırakarak. Ayın şavkı vuruyor yüzüme Sardunyalar ıslanıyor. . . Ve yetim bir çocuk gibi rüzgar Dağıtıyor etrafı ağlayarak. Yürüyorum. . . Yolum yol bu kez biliyorum. Ne teselli eden bakışlar istiyorum artık Ne de teessürden öteye geçmeyen cevaplar Yürüyorum. . . Bu hazin ayrılığı ancak Bu zinhar yollar paklar Geride bıraktım Hayatımı bin kez sekteye uğratan feryatları Haykırışları Ver yansın evlat diyen umarsız bakışları Ve senden bana kalan bütün kışları. . Geride bıraktım Yürüyorum. . . Sahile vuran yakamozların ışığında Karayı görmekten korkan deniz kızları gibi Korkuyorum Geceden çalınmış gözlerinde kalmaya Anlamıyor musun gidiyorum Bakamam gözlerine, Bana ait olmayan bir dünyada kalamam. Aptal aşık rolünde Bir ömür kendimi kandıramam Yürüyorum. . . Bana kal deme Bir iyilik yapmak istiyorsan ille de Koş de daha hızlı de Senden uzaklaştıracak her cümleyi söyle Yeter ki Gitme Deme. Nefesim tükenene dek yürürüm o zaman Bıkmam Tanırsın sen beni sözünden hiç çıkmadım O zaman da çıkmam Yürürüm. . . Sen önden git Ben arkama bile bakmam |