DOLUNAY PUSLU BAKAR!Dünden kalma kavgayı yıldırmaz göz dağları, Bulutun arkasında dolunay puslu bakar. Cep zengin, maya bozuk geziyorken bağları, Hırslar tahtından inmez, yüzsüzdür tasma takar. Düştüğü yapraklara buz tutturur kırağı, Tutsak güvercinlerin tel kafestir durağı. Umut dolu kalplerin kelepçeli çırağı, Öfkeli yumruğunu delik cebine sokar. Tokluğun huzurunda yarım ekmek arası, Gönüller alabora geçmez kurşun yarası. Umudun şakağında özgürlüğün narası! Her barikat arkası yutkundukça can yakar. Zamanın tellerinde günahı tutmaz mandal. Köpüren azgın suda sallanır batar sandal. Güneşin çocukları direnişçidir, vandal! Tek taraflı kavgaya ürkenler kulak tıkar. Sevdasız türküleri gönül telleri çalmaz, Sine karargahında hacete takat kalmaz. Gazla, su tazyikiyle mavi düşler son bulmaz. Daha namludayken söz, güvenlik tetik sıkar. |
Zamanın tellerinde günahı tutmaz mandal.
Köpüren azgın suda sallanır batar sandal.
Güneşin çocukları direnişçidir, vandal!
Tek taraflı kavgaya ürkenler kulak tıkar.
İsminin özelliği,İçeriğinin duygusallığı ve sunumuyla mükemmel bir şiir.
Bilhassa bu kıtada vurgulan imgeyi çok beğendim.Güçlü kaleminiz ve gönlünüz var olsun.
Selam sevgiler.Başarınız ve ilhamınız daim olsun.