Bilirim sevmezsin
Şiir değil ki bu gerçekten, ama;

Geldin, gördüm;
Yorgundun geldiğinde,
Üstün başın toz içinde,
Gözleri dolu dolu olmuş küçük bir kız çocuğu misali
Yüreğini eline almış gösteriyordun, ‘bak ne yaptılar’ diye
Düşer diye hoyrat ellerimin gölgesi gözlerinin üstüne
Pamuklara sardım ellerimi; öyle uzattım yüreğine

Bilirim sevmezsin
Şiir değil ki bu gerçekten, ama;

Geldin, gördüm;
Şehre yeni gelmiş bir kadınınki gibiydi gözlerin
Sırtında bin yılın yorgunluğu ve öfkesi
Dokunsam ağlayacaksın
Ağlasan hiç durmayacakmışsın gibi
Düşmesin tekrar yaşlar diye
Kocaman bir sirk kurdum gözlerinin içine
Güldün…
…

Diyorum ya;
Bir gölge oyunu, bir gönül yansıması
Biraz ayık biraz sarhoş, bir yol macerası
Kahramanı belli olmayan bir çocuk masalı
Şiir değil ki bu gerçekten

Ne yalan söyleyeyim?
Sen de hiç gelmemiştin zaten…