Söyle şimdi hangi limandan çıktık,
Rotasız yolculuk nereye kaptan?
Birazcık susadık, biraz acıktık
Bu gaip denizde yaşar mı insan?

Dalgalar, dalgalar aklımız gibi;
Kah korku kah umut ilerliyoruz.
Fütursuz yolların var mı sahibi,
Bazen buz kütlesi bazen de koruz.

Kaptan; ana, baba, cümle sevgili
Silinir mi dersin bir gün resimden?
Ah şu balıkların olsaydı dili,
Söylerdi kimleri ayırdı kimden.

Gün ağardı kaptan sökmüyor şafak,
Fırtına kıyıya ömrü sürüdü,
Kaldır da başını ufuklara bak,
Gördüğün yerlerde kimler yürüdü!

Kim demiş ıssızdır sular gecede,
Her suyun altında bir ayak izi,
Kainat seslenmiş bir dibacede,
Bir nefes durmadan silker denizi.

Yoruldu çoktandır küreklerimiz;
Bizi çağırıyor deniz feneri.
Şöyle bir köşede var mı yerimiz?
Artık ağır kaptan yaşam semeri...