GURBET DİKENİ

Yüreğime acı acı,
Batma gurbetin dikeni!
Sıla oldu başın tacı,
Acı gurbetlik çekeni!

Sen hiç çiçek açmaz mısın?
Sılan yok mu göçmez misin?
Nazlı yâre uçmaz mısın?
Söyle gurbetin dikeni!

Anan-baban yok mu senin?
Aşka gönlün tok mu senin?
Hiç insafın yok mu senin?
Yapma gurbetin dikeni!

Nerde evin, kardeşlerin?
Garip m’öter hep kuşların?
Neden çatıktır kaşların?
Gül be gurbetin dikeni!

Sesimizi duymaz mısın?
Sen bu kadar aymaz mısın?
Hiç günleri saymaz mısın?
Git be gurbetin dikeni!

Bilmez misin çabamızı?
Özlüyoruz yuvamızı,
Bari ana-babamızı,
Acı gurbetin dikeni!

Gel seninle dost olalım,
Bizim sılaya varalım,
Gayrı orada kalalım,
N’olur gurbetin dikeni!

Arif sana yalvarıyor,
Yine sılasın anıyor,
İşte hava kararıyor,
Uyu gurbetin dikeni!

Arif GÖLGE
(Ankara, 7 Ekim 1984)

(Not: Bu şiir, 26/06/2001 tarihinde, Mersin 2. Noterliğinin 13671 yevmiye no.su ile yazarı adına tescil edilmiştir.)