DERVİŞ
D E R V İ Ş
Eskiden et yoksa, ot yerdi millet, Sayende ota da hasretiz Derviş! Bugün seçim olsa, git derdi millet! Kendi yurdumuzda gurbetiz Derviş! Fiyatlar katlarken bir yılda dördü, Maaşlar kuş değil, sineğe döndü, “Sabredin, eşitlik geliyor!” dendi, Gelsin gelecekse biz açız Derviş! Ne dediysen itirazsız tutuldu, Üç milyon vatandaş işten atıldı, Köylünün tarlası-evi satıldı, Gel, karasabana koy haciz Derviş! Fiyatlar fırladı ölünce tarım, Aş artık hayaldir, ekmekse yarım, Ben halkımın acısına yanarım, Vatandaş çaresiz, pek aciz Derviş! Milli gelir dışarıya akıyor, Çalanlar kurtuldu, dürüst çekiyor, Döviz düşse bile petrol çıkıyor, Ömrümüzden gayrı ne ucuz Derviş? Söyle İMF’ye, haddini bilsin! Vermesin borç para, kendinde kalsın! Biz buyuz, Avrupa isterse alsın! Asya’ya açılan tek uçuz Derviş! Uğraşmayın siz yabancı balıyla, Ne yapsak da itecekler eliyle, Bir bütünüz dikeniyle-gülüyle, Yurdun her yerine muhtacız Derviş! Arif der, bu ülke hasta değildir! Kolay yutulacak pasta değildir! Gemi de, hiç öyle tasta değildir! Sadece kaptanlar pek aciz Derviş! Arif GÖLGE (Mersin, 6 Mart 2002) |
sorunları güzel dile getirmişsiniz...
aynen size katılıyorum..
kutlarım arif bey...
sevgilerimle...