VAR MI ONUN GİBİSİ
DOSTLUĞA-BARIŞA DOĞRU UZANIN
Düşünmüş-taşınmış barış önermiş, Elbet bir bildiği vardır ozanın. Tüm uluslar bu uğurda birleşse, Gelir sonu savaş deyi azanın. Barış dedim, var mı onun gibisi? Gelir-geçer insanların hepisi, Yüzmesin denizde savaş gemisi, Dostluğu-barışa doğru uzanın. Uçaklar göklerden güller yağdırsın, Ufuklar yepyeni günler ağdırsın, İnsanlık yüreğin sevgi doldursun, Sevgi için uğraşın ki, kazanın! Bitsin artık bitsin bunca elemler! Mutluluğa yönelmeli eylemler, Oluşmalı barış için yeğlemler, Ancak barış sağlar dünya düzenin. Toplumsal bir düzen kurmaya geçin! Gönencin kapısın herkese açın! Eşitlik sağlansın bireyler için, Yer’olmasın ezilenin-ezenin! Birleşip savaşa gayrı son verin! Silah değil halka siz ekmek verin! El ele tutuşup birliğe erin, Anlıyorsan anlamını dizenin. Verilen özgürlük sözde kalmasın, Yoksul da bu sözden payını alsın, Onlar da eğlensin, onlar da gülsün, Özgürlük duygusu budur yazanın. Ozan Arif barış için bağırır, İnsanları kardeşliğe çağırır, Kardeşlik, dostlukla barış doğurur, Budur ereği de halkçı ozanın. Arif GÖLGE (Ankara, Ocak 1983) |
harika sevgiyle kal