AŞK KAÇMA BENDEN UZAĞASuya yazdım aşkımı aldı gitti dereler Dolaştı tüm dünyayı bulamadı bir liman Dinmeyen bir sancıdır yüreğimi bereler Yok mu dinlensem biraz iklimleri ılıman Yolcusuz bir gemiyim nice fırtına gördüm Of demeden aradım yüreğe umut sürdüm. Bülbül olup şakıdım bahçe bahçe dolaştım Aşık olmak istedim gül dalına konup da Sonunda boyun büktüm yalnızlığa alıştım El öyküsü dinledim içten içe yanıp da. Nasip olmadı sevmek romanlar da okudum Ben kendi hikayemi yalnız kalbe dokudum. Kim anlar beni bilmem herkes kendini bilir Çoğu aşk’ı tatmış da ayrılık yazar durur Niceleri var daha aradığını bulur Bir benim kaderime hasret alazı vurur Sanki alna bulaşmış kömür karası zifti Gördükçe kıskanırım sarmaş dolaş bir çifti. Nerdedir öbür yarım bir bulsam susacağım Hangi kalbe yanıksa seyretmeye razıyım Kendimi göstermeden sessizce pusacağım Ben de bu aşk yolunda derim artık gaziyim Sakat kalbe yanarak ömrümü bitiririm Belki de dayanamam aklımı yitiririm. Ayvazım DENİZ |
ve ben bir bütün olarak şiiri sevdim..
ama ençok o kızın yerinde olup yeşille suyun birleştiği noktadan hayata bakmak istediğimi hissettim
kutluyorum kalemini sevgilerimle