TAŞ KALPLİGüneş gibi doğmuştun karanlıkta dünyama Geçmişi düne gömüp bir sana yanıyordum Eskiyen sevdalara olamazdım ben yama Güne bakan çiçektim hep sana dönüyordum Işığım sensin diye güneşe bakmıyordum Arada sönsen bile kafaya takmıyordum. Yolunu beklemekten cam kuşu oldu adım Gelmediğin günlerde hep mazeretin vardı Hüzüne yol alırdım sen diye adım adım Olmadığın her anım gönle yağan bir kardı Gel demem faydasısdı duyulmayan nidamdın Ne yazık geç anladım taş kalpli bir adamdın Aslında sevmemiştin yeterince sen beni Bencillik kokuyordu aşkım diyen dillerin Sana tek cazip gelen farklı bulmandı teni Dokunmak istesen de boşta kaldı ellerin Hırsını alamadın çekip gittin aniden Nasılsa dönecektin sevdim diye yeniden. Halbu ki farklıydım ben sevdim mi tam severdim Zorluğa göğüs gerip hep arkanda durmuştum Dosta düşmana karşı sevdiğimi överdim Mutlu oluruz diye ne hayaller kurmuştum Anladım ki seninle hataydı yola çıkmak Şimdi bana düşüyor geçmişi yine yakmak. Ayvazım DENİZ |
kime gidipde şikayet etmeli