TAKSİM DE İFTAR
Karanfiller kanatılırken
Yetmeyip öldürülürken Zambaklı düğün sofraları kuruldu meydanlara Adına iftar dediler Son model arabalarından indiler Tesettür modasına uygun kıyafetleri Beyaz örtülü masalara oturdular “Yeyin efendiler yeyin aksırıncaya tıksırıncaya kadar yiyin” demiş ya şair Öyle yaptılar Utanmadan! Arlanmadan! Ölümlerin gölgesinde Tutukluların zincirlerinde Yediler, adına iftar dediler.. Polis korumadaydı onları Tomaları yine halka çevrili Biraz sonra kumanya dağıttılar meydanda İzdiham hat safhada Yazık! Açtı demek halk Muhtaç bırakılmıştı sadakaya Görmediler zambaklı sofralarından orayı Yediler,içtiler, gövde gösterisi Hizmet eden garsonlar Koruyan polisler Kimdi bunlar soruyorum… Alın terini ekmeğine katık eden başka gurup Yer sofralarında Gazetelerin üzerinde Evlerinden getirdikleri yemeklerle açtılar oruçlarını Onurluydu duruşları Tomaların yüzü yüzlerine çevirili Korkmadılar İnsan, insana Kol kola ramazanın ruhuna yakışır şekilde Yediler yemeklerini Afiyet olsun… Halka hizmet için varolması gerekenler Halkla yarışıyordu adeta Meydan bir tuhaf Pahalı parfüm kokuları Ara ara hacı yağları Genzimi yakıyordu biber gazından fena Zambaklarsa utanıyordu zambaklığından Solgun Özür diliyordu adeta karanfillerden Ve din bu olamaz İftar bu olamaz diye haykırmak istiyordu Ama onlar adına iftar diyordu Benim paramla kurdukları sofralarda yedikleri Zehir, zıkkım olsun…. ÇOK TEŞEKKÜRLER KUL DÜŞÜNCE... İnsan azdıkça, barış uzak olur, İnsan hırslanınca, sevgi kaybolur, Kıraç yürek,savaş çığlığı atar, Sanki;insan öldürmek caiz gibi. Kul düşünce ÇOK TEŞEKKÜRLER KADİR HAKTAN TÜRKELİ Ramazan Yine deniz martısını doyurmadı ki ...! Çığlık, Barut, Vede kan Kara kara bulut, aşağıya sarkan sırıl sıklam göz pınarlarından akan sicim Vede yutkunan çocuk/lar Hastahane koridorlarında koşan kan, Koşturtan yine kan Kahpeleşen..... zaman Vede kimsesiz bir can Kuş sütü eksik iftar sofrasından.....mumin duası ...! Ortadoğuda kaynatılan kan Ölen müslüman Açlıktan ölen insan Cennet için aç kalan insan Yine RAMAZAN Kadir Haktan TÜRKELİ |
Şair duyarlı yüreğiyle dillere tercüman olmuş,
İnsan azdıkça, barış uzak olur,
İnsan hırslanınca, sevgi kaybolur,
Kıraç yürek,savaş çığlığı atar,
Sanki;insan öldürmek caiz gibi.
Kul düşünce