Kızıl ateş, bağrıma eş yatırdın
Hararetim, gönül fazım öp beni
Sarı suyla harlı aşka götürdün
Kara böcek, sinsi nazım öp beni

Matemliyim, bayrı yanık çay mısın?
Kara talih, alın yazım vay mısın?
Takatsizim denkleşmeyen tay mısın?
İnce derdim, gönül sazım öp beni

Öz atanın çokladığı haklınla
Karakolda sakladığın saklınla
Pasaklının pakladığı aklınla
Polen dünya, kömür tozum öp beni

Zülfü nurdan yar bekliyor gün yakın
Gerçek garip, kim bilecek bir bakın
Nazlı çiçek, kin ölecek bir dokun
Nazik ahım, külli azım öp beni

Biletsiz trende sevda durulur
Gün gelir o tren eskir, yorulur
Hayaller kırılır, camlar kırılır.
Serkeş oğlum, arzu kızım öp beni.

Öte âlem, burada da derişik
Mümin münkir madde ile barışık
Hayallerim umutlarım kırışık
Ağrım-sızım, çok yalnızım öp beni

Okçuların okladığı kafesim
İzanımın akladığı bu sesim!
Azrail’in yokladığı nefesim
Emanetim, zorlu sızım öp beni

Kim bilecek zorlu yalan olduğun
Yalan mıdır? Gönül alan bulduğun
Yağma plan, garipleyim solduğun
Yar gülecek, gül niyazım öp beni

Nursuzların “kör salihe” satılmış
Kara bahta, çor talihe katılmış
Silo dibi bor melihe tutulmuş
Ve hüvel aliyyül azim öp beni