Şimdi Üşümüyorum...
Karanlık içinde
İzbe bir zindandayım Üstüme üstüme geliyor Buzdan duvarlar Haramdır her an Nefes alıp verdiğim anlar Zaman geçmek bilmiyor Gün müdür Gece midir Zaman içimde kaybolmuş Bense Zaman içinde yok olumuşum Ruh gibiyim Hayat rüzgarında Amaçsız savrulan Güz yaprakları gibiyim Bir robot misali Düşünemez haldeyim Zihnim karmakarışık Mevsimler birbirine karışmış Bahar mı hazan mıdır Bilemiyorum Gelecekten umutsuz Geçmişte geziniyorum O an yaşanmışlıklarım Rüya mıdır Gerçek midir Kavrayamıyorum Unutmuşken kendimi Neredeyim Bilemezken Ayaz bir rüzgar İçimi titretti Üşüdüm o an Vücudum buz kesti Üstümü örtemedim Büzüştüm iyice Dortop oldum Yerimden doğrulamadım Bir böcek gibi Zeminde çakılı kaldım Sonra Tatlı bir uyku sardı benliğimi Bıraktım kollarına kendimi Ruhum yavaşça süzüldü Uçtu canevimden Isıttı tüm vucudumu Topraktan sıcak bir örtü... Şimdi üşümüyorum... 22.06.2007 |
Tatlı bir uyku sardı benliğimi
Bıraktım kollarına kendimi
Ruhum yavaşça süzüldü
Uçtu canevimden
Isıttı tüm vucudumu
Topraktan sıcak bir örtü...
Şimdi üşümüyorum...
Leman Sam ın şarkı sözlerini anımsattınız bana ...
Hani daha gidecek çok yolumuz var der ya...
Yüreğinize sağlık...
tebrikler...