RAHMANDA BULUŞURUZÇin e gitsen de orada saklansan Üstüne kara toprak attırsan da bulurum seni Nafile olur ama hemen yanına sokulurum Kelimelerim üzerse hayal prensesi Üzülme şunlar şiirin son nağmesi O gün arkanda iz bırakmadan gitmiştin Aklımdaki yalnızca hayalin İsmin zaten dilimde oynamaktan sıkıldı Risaleler bitti artık Kalemimse kırıldı Veda şimdi sana İstesem de dönmezsin bana Belki buluşuruz Rahman ın huzurunda |