ufku bekleyen gemi
batmak için ufku bekliyor gemi,
sessiz ve ağır ağır köpüren dalgaları geride bıraktığında yutulma özlemi artıyor köşeye sıkışmış anıların ve kuru bir sarhoşluk kokusu esiyor tenleri uyuşturan.. gökkubbenin sonsuzluğu ayakların altında soğuk ayak izleri ve rüyalar aynalardan yansıyan yanılsamalar ve uçurumun kenarında ayaklara dolaşan belirsizlik çemberi.. bu gemi fazlasıyla hikayeler anlattı okyanuslara... dinlendirici bir acı eşliğinde artık yormayacak bir acı gerisinden parlak ışıklara doğru yanaştı yabancı bir yüzle karadaki fırtınadan koşabildiğince koştu yüzeyine hayatın ama tatlı bir rüyaya doğru uzanıyor tanımsızlık zamansızlık mekansızlık ve tüm bakışlar devrildiğinde |