Kabusa düştü gecem, çırpınır nöbetlerim.
Efkarı araladım, ’bir çare’ gözetlerim.
Feryadım göğe çıktı, indi dibe dertlerim;
--Nasıl desem sevgilim, hiç bir şeyin tadı yok
--Duygular boz bulanık, gaye yok maksadı yok.

Yollarım uzun ince, gide gide bitmiyor
Ağır aksak halime, kör mecalim yetmiyor.
Çektiğim şu hasretlik, satsan para etmiyor;
--İnan ki ey sevgilim, hiç bir şeyin tadı yok
--Arzular fire vermiş, barkodu yok kodu yok.

Sağ elimde ecelim, solda ölüm kâğıdım
Çıkmadan daha canım, düştü dile ağıtım.
Terk ettiğin o yeri, adımladım on adım;
--Velhasıl-ı sevgilim, hiç bir şeyin tadı yok
--O eski günlerimin, şenliği yok şadı yok.

Geceyi sırdaş bildim, ürpertiyi bir masal
Sen anlat, ben dinlerim, önce derin nefes al.
Arslan’ın kedi gibi, hem masumdur hem uysal
--İnan bana sevgilim, hiç bir şeyin tadı yok;
--Yalvarsan da faydasız, im-i yok imdadı yok.

ALİ OSMAN ARSLAN