OYUN
Kendimi sağa sola vuruşlarım bir çocuk avuntusu ama
ne tahta beşikler uykularımı ağırlıyor nede çaputan oyuncak bebekler gülmeler, gülümsemeler ikram ediyor hiç bir oyunun unutturamadığı bir oyunda kaldı aklım hiç bir oyuncağın avutamadığı bir oyunda kaldı yüreğim... Döşüme değen bir elde ebelenerek yandığım oyunun ardından koşuyorum halen Bilmem ne zaman bulurum döşümde taşıtığım elin sahibini ama Bildiğim şimdi ne yana dönsem yarım kalmış bir oyuna devam etme avuntusuyla aramalara tutula kaldığım SELMA KOÇ |