1
Yorum
1
Beğeni
4,0
Puan
1124
Okunma
fermanın
toprağın eline kaldığında
boy boy zulüm düşer
geceden cariyelerin koynuna
toz duman içinde
sessiz kalır mabetler
dörtnala buyrukla saldığın
kindar atlılar
ah o atlılar yok mu
o atlılar
kan döken mızraklar da
gözyaşı olur demirin pasına
asma bağlarında
gösterir rüzgar kendini
altın kupalarda titrerken
şarabın en fırtınalı hali
dön bak sefil kalışına
toprak
nasıl da silkeliyor seni
sersefil üryan kalan
gittiği kurak çölde
günahın ağına düşen
de hey karadan kara
de heyyy
öz yurdundan kovulan çıyan
kendi bağrına onmaz yara
gözleri zehir zehir bakan
de heyyy
bir o yana
bir bu yana yalımlar içinde
kör şafaklarda irinle akan
fermanın toprağın eline kaldığında
biter seninde krallığın
göklerin hiddeti
yıldızla yıkanmış cariyelerin
koynunda gösterince sana kendini
5.0
33% (1)
4.0
33% (1)
3.0
33% (1)
Cevap Yaz