Ağrı/nın hüküm sürdüğü bir kentten sesleniyorumYastığımın altında Kıymetli bir düş gibi Sakladığım Çocukluğumu Uyandırın uykusundan Zaman çal/madan kapısını Saçlarına ak düşmeden Çocukluğumun en çocuk yanını Tutun kollarından Acılarını özledim Bir sokak arası Doğurduğum yaraların Elimi her cebime atışımda Kuruş kuruş Saymayı mutluluğu Yeni sancılara Gebe yüreğim Büyümeden Küçültün beni… Alın tüm Ağrıyan yanını Yanılgılarımın Yangınlarımın Dizlerim yorulmadan Taşımaya beni Bindirin sırtıma Çocukluğuma ait her şeyi Ağlayan bebeğim sus/madan Uyandırın çocukluğumu Uykusundan Hayat ;Velayetini ver çocukluğumun! Görkem Şen |