gecelerdir sar'hoşluğum
Benimde artık zararlı bir alışkanlığım var
bağımlı kaldığım tiryaki nefesimin... ve karanlık dolunayda sar’hoş olurum... yıldırım yüklü yüreğimle karanlık bir gökgürlemesidir düş’üncelerim... öylece düş’erim uçurumların kaybulmuş sokağına Uykusuzluğu yudumluyorum. Ayılırken bu şehrin meçhul darlığına. ve kendimle vedalaşmadan giderim... Bayılana seni düş’lerken Aynı vakitte farklı yerlerde olmamız bitirir beni... Ansızın tutulurken bu meyhane gönlüm çaresizce çıpınır kaybuluşlarım. Ve bir seher vahti daha Iskelesinde takılan vapur olurum. Tan vakti olurken uyurgezer düşüncelerim. Tam vaktidir ağlayarak kendimle yüzyüze senle bakışmaya... |