Soğuktu içimizde kış
Ben ve Kar altındaki İstanbul’duk üşüyen
Ve sen yüregi sevgiseli bakışları sıcak zülüfüm
Sen bizi ne çabukta ısıtıverdin gülüşünle ansızın
Sen yağıyordu gittiğinde gözlerim
Şemsiyesiz çocuk gibi sırıl sıklamım
Yüreğim kaldırımlarından izini sildi yağmurlar
Yok sayarım endişeyi sen bendeysen
Kilitli kapıları yüreğimizin ve huzurlu
Kollarındayken uçurtmayım gök/yüzümdeki neşeyle
Sevgin gül yüzüme asılı yaprak
Zaman umutlarımın katili sanki
Oysa ben seni en iyi ilaç sanırdım
İlmek ilmek n/akışına işledin dertlerinle hayatı
Şimdi dirhemce mi? harcıyorsun zamanı nefesinde
Umutlarımdı pi/şen tandırda yüregim alazda ataş
yangınlardayım sol yanım ezik hasretlikten olsa gerek
beri taraftan çölde gölgene mejnun arayışlarım
Sen gittiğinde mi?yağıyordu gözlerim sadece
kenger misali savruğum esen yele takılmış
vatanım yok sorana nakışı veririm İz diye
CAN’ı dergah bilen müridiyim fani bedende
peşindeyim sensizlikte biten zamanın
akrepi kovalayan yelkovan gibi
her gelişimde bir şeyler çalıyorsun benden
hır/sızımsın vazgeçemediğim bilerek
yüreğimi dav/acılarlar sarmış
doktor merhemi y/arama çaresiz
nefes alırken cehennemi yaşarım yiterken zamandan
ilmiginde k/asıldı bendenim sessizce
sol yanıma sızılar azar azar
Akrep bu yekovanını kovalamadan durur mu ?
Ama korkuyorum
Ya yüz yüze kavuşup anlatamzsam acılarımı
Ki sevgilerimi zaten biliyorsun zülüfüm
Saatleri zamana uyarlamak kimin fikriyse hoş degil ki
Ve sen akrep ol zehir sal vücuduma aşk diye
Ben ki kovalayıp durayım dar zamanlarda derman diye seni
Yalnızlığın koynuna taş diye atılan bendim
Sen yağıyordun gözlerime gittiğinde
Varlığına müptela oluşuma mı seviniyorsun
Yoksa yokluğuna ben mi tahammül edemiyorum zülüfüm