Sanki
Kıyısında kayıksız kalmışlığımla umutlu
Kaçırdığım her anın sersemliğindeyim Işık saçan kardelen inadıdır tutkum Yontuyorum durmadan beynimin duvarlarını Diş biliyorum zamanın keskinliğine Çatlak sızılar içimde sıvanıyor Birikiyorum damlaların uğultusunda Şimdi hasretine hasret dilim damağım Darmadağın bir çarşaf sanki yokluğun Üşütecek beni kireçli ağaç dipleri Kaybolacak kelimelerden çalıyorum yüzünü Ayrılıktı bizden ayrılan Kokuna yenik nefesim daralıyor uzaklığında Ürkek yanlarında çocuktum sanki Kırışık göz çukurlarımda sevgi izin |