AKLIM ÇELEMEDİLER
Gece sessizliğini, duyarken penceremde
Yıldızlara dert yandım, derdim bilemediler Başımda bir ağırlık, kaynıyor cenderemde O an deliye döndüm, çare bulamadılar Az şekerli bir kahve, hatırlatırken seni Arada hasret varsa, iflah etmezmiş hani Deli gönül ne yapsın bir de sevdaysa konu Ne deseler nafile, gönlüm alamadılar Şu bahtımın rüzgarı, böyle eserken kara Zaman bitip gidiyor, aşkta isterken süre Sevenler sevdiğine, fal tutmuşlar kaç kere Güldürseler de bazen, hüznü silemediler O yıldızlar dedi ki, mahâl yoktur kaygıya Sendeki asil yürek, layık bütün övgüye Mehtap ayrı güzeldi, davetkârdı sevgiye Oysa ben hüzünlüydüm, vuslat dilemediler Lalezarlar içinde, boşa sevmedi Nedim Delice sevdim amma aşka isyan etmedim Nasıl sevdim gördünüz, yâre anlatın dedim Bu kusursuz aşkıma, şahit olamadılar Sevenler sevdiğini, bulup, alsın diyerek Dizeler anlatıyor, artık söze ne gerek En içli türkülerde, yanıyorken bu yürek Benimle ağlayıp ta, benle gülemediler Kaç gün,kaç ay, kaç yıldır yollarına baktığın Yıldızları kızdırdı, kanlı yaşlar döktüğün Lüzumsuz yeter artık, yetmedi mi çektiğin Vazgeç bu aşktan deyip, aklım çelemediler Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ CENDERE: Pres, manevi baskı |
Yüreğiniz ve kaleminiz var olsun değerli Abim...
Ustalığınızı dökmüşsünüz yine dizelere....
Kutlarım ...
Saygı ve hürmetlerimle.....