Unutulmaya geldim
Unutulmaya geldim
Kendimi hatırlatmaya değil Telaşlıydı küsmelerden kaçarak Ah o geceler Yoksun diye, hep aklımda güvercinler Düştüm bir yağmurda, koşsam da ıslandım Bekledim bende Yolun geçer bilirim, dayanamazsın sesine En derin yerinden kırıldı sabır Kelebek, sonsuzdan uzun yaşadı Nehir değil miydi ömür Farkında olmasam da akmadı mı Nefesi içinde tutmak gibiydi sabır Öylede öldüm, böylede ölürüm Unutulmaya geldim Kendimi hatırlatmaya değil Ölmeden öldüremiyor sevdiğini insan Unutulmaya geldim Uzun yoldan, An kadar aklından Nur kadar ruhundan koptum da geldim Beni bende unutmuşsun Sende unutulmaya geldim Hatırlatmaya değil. Demet Erdoğdu |