EZBERBir dal koptu fidandan, İncecik bir dal, Ezberi bozduğunu sanıyordu, Bir daha aynı hatayı yapmayacaktı, Ezber işlemiş bilinç altına... Bir kerecik baktı arkasına, Ama beni incittin diyemedi, Kırılmıştı kalbi, Ama ezberi bozmadı, Yine gülümsedi... Şafkı esmere çalıyordu, Oysa ki nehir gayet sakindi, Karanlık basmıştı içi ürperdi, Derin bir ah çekti, Kirpiklerinde ılık bir ter belirdi... Yarası derindi, Gülüm , Esmerim, Sevdiceğim, Karalım, Geniş yüreklim, Tok bakışlım, Ezberi bozmadı, Yine gülümsedi... |
bir şiirdir yaşamak en duygulu coşkulu halleriyle
kelimelerin yetmediği halleri kağıda dökmesiyle
hayat ya eski bir şarkı ya yürek yakan bir türkü
her şey başlıyor tabi insanın kendini sevmesiyle