KADER MAHKUMUŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hayatın içinden.... Öyle çok insan var ki hayatın sillesini yeyip kader mahkumu olan..Bir nebze dile getirmek istedim.
Buraya girdiğim de yaşım henüz yirmiydi Suçum sabitti tabi eşimi öldürmüştüm Şöyle baktım etrafa hiç insan uyurmuydu Gençyaşta ömür denen çiçeği soldurmuştum Elden gelmedi bir şey kaderim yazılıydı Uğraştım değişmedi alnıma kazılıydı. Evlendirdi ailem daha onbeş değildim Koca nedir bilmeden girdim adam koynuna Ne derse yaptım hemen önünde de eğildim Mutlu olmadı herif günahı kem boynuna Her gece içip içip eve gelince dövdü Yapma demeye kalksam küfürbaz herif sövdü.. Daha sene geçmeden hemen hamile kaldım Kendim daha çocukken çocuk bezi yıkadım Bu hayat oyununda erken yerimi aldım Sakın ismim sormayın nüfusda da yok adım Kayıt olmamışım ben imam nikahlı doğdum Kızlık hayallerimi ben bu adam da boğdum. Bir gün yine sarhoşken zorla saldırdı bana Kızım gözyaşı ile kurtarmaya çalıştı Üç yaşında çocuktu vurunca düştü yana Zorla sahip olurken amacına ulaştı O keyifle uzanıp pis uykusuna yattı Zaten ziyan hayata bir elem daha kattı. O hışımla fırlayıp mutfaktan bıçak aldım Acımadan üst üste sırtından bıçakladım Hayat yamuk gemiydi aldım denize saldım Olan biten her şeyi hakime açıkladım Ömür boyu hapismiş yaptığımın cezası Kızım hala benimle işte sözün kısası. Parmaklıklar ardında beraber büyüyoruz Hayata içeriden hüzünle bakıyoruz Artık koyun koyuna gülerek uyuyoruz Her geçen güne inat geçmişi yakıyoruz Elbet çıkarız burdan hayat bize de güler Her insan kendi için güzel bir hayat diler . Ayvazım DENİZ |