Daim İnsan Olmak İçin…
Dünya derya ben bir damla
Damlıyorum dolmak için Yoğrulmuşum her bir gamla Düzgün insan olmak için… Ne de zormuş insan olmak İnsan doğup, insan kalmak Dost sesine kafa yormak Her nidayı duymak için… Hangi millet, hangi fırka Yarıyorum kılı kırka Siyah, beyaz, sarı ırka Dost elimi vermek için… Sönmez olsun yanan ocak Boş kalmasın hiçbir kucak Ecel gezsin köşe bucak Yalnız beni almak için!... Nerden oldum ben bir insan İnsanlığım yerle yeksan Ne bir ilkim, ne de bir son Çabam insan kalmak için… Şükrü der ki, ben insanım İzan vermiş yaradanım Boşa geçmez hiç bir anım Her gönüle dolmak için!… Şükrü AKTAŞ |