ŞUURSUZ ŞİİR
ne ben adem olabildim sana
nede sen havva oldun bana bir kaburga kemiğim daha eksildi sol yanımdan kırıp içinden çıkıp gittin halbuki son kalan gücümle saklamıştım seni oraya ama olmadı yetmedi gücüm yetmedi sevdam seni orada tutmaya.. gittin.... arkanda bıraktığın can kırıklarını umursamadan ’’ üzgünüm böyle olmasını istemezdim ’’ deyip gittin doğru ya her katil işlediği cinayetten sonra böyle olsun istemezdim der.. ama oldu ,olmaması gereken şeyi oldurdun yüreğimi söküp aldın benden giderken kalemim bitti, yitirdi şuurunu şiirim artık.... B.BİLGİN 02/06/2013 |