BENİ GÜZEL ANLAT ANNE
ben öldüm anne
artık bu dunyada olmayacagım odam,elbiselerim artık ben kokmayacak artık kimse seni kızdırmayacak anne beni munzur dağının nergis kokan ovasında ara artık her nergisle ben doğacağım topraktan anne ben yokum artık mezarıma gelip ağıtlar yakma ben diye bahçemdeki gülleri kokla kimseye anlatamadığım kalemimle şiirlerime döktüğüm beni dinle anne beni karadenizdeki çam kokularında ara her bir kozalığın içinde olacagım ben asi akan fırtına deresiyim bazen artık kayaları dövecek hırçınlığım karadeniz gibi ben öldüm anne beni güzel hatırlatın herkese sorarlarsa nasıl biriydi diye kardelen çiçeği gibiydi benim oğlum dersin soğuğa inat karın altından filizlenirdi asice toprağı yararak çıkardı yeryüzüne şimdi onu toprağın altına verdim de ama yaramıyacak toprağı çıkmayacak ordan ama bılıyorum bir gün bir baska toprakta karı yararak güneşe ulaşacak oglum deRSİN munuzurdaki nergis tarlalarında karadenizde çam diplerindeki kozalak artık o hırçın akan asi nehri çılgınca kayaları döven karadeniz o artık dersin beni guzel anlat anne beni güzel hatırlasınlar B.BİLGİN |
beni güzel hatırlasınlar
şiirin demi...
yüreğe nasılda vuruyor...
adı anne olunca çığlığın
başka oluyor
:((
tebrıklerimle