Gözlerinin Kıtasında Yok Oldum
Kıyısızlığın ayazları gözlerimi keşfediyor bu gece.
Saçlarından tutup yıldızların Birer birer indiriyor, Çakıl yapıp seriyorum ayaklarımın dibine. İlhamlar giriyor üryanlığıyla koynuma. Sol yanımı sarıyor güneşin kızıllığı. Melekler inerken bir bir Gök kubbeden, Gözyaşlarımın sensizliğine şahadet ediyor.. Pembe zarflara yerleştirdim hayatı. Postacıya ne gerek? Attığım nokta buluyor aslında yerini Artık sana diyecek sözüm yok... Yer gök bir artık kâinatta! Çöller buzullarla birleşmiş. Kızılca kıyamet kopuyor kürede. Gün yüzüne çıkıyor birer birer Sandıktaki güneşe hasret anılar. Elimin tersi ile itiyorum İçimdeki şaha kalkmış küheylanı. Biniyorum karıncaların kanatlarına Kaçıyorum senden santimlerce yıl öteye... Rüyalarımda her gece, Beyaz bulutlardan gelinlik dikiyorum. Kırmızı kuşağını çözüyorum sevdaların. Katlıyorum cebime Hayatın geri kalanını… Gökyüzünün maviliğiyle zarfa koyuyorum. Gözlerinin kıtasın da ondandır hep yok oluşum... SEVDALİNKO SİYAH BEYAZ ŞİİRLER 01/06/2013 |
tebrikler gı