anlamsız
vurgunu kendimde yedim
kurumuş denizlere yelken açarken batıyor içimde geceye yenik güneş öfkemse fırtınalardan beter her yanım hasret kokar bilemezsin utanırım insan içine çıkmaktan korkularıma sığınırım herkesten nicedir karanlığa mahkumum görmeden okuyorum aşkın mısralarını ne şairler ağlar yazılmamış mısralarıma kadehim akrep gömecinden beter |